Το κορυφαίο ακρωνύμιο της περασμένης εβδομάδας σε τάση στα social media μου; INC-2. Αισθάνεστε άβολα που δεν ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Μην το κάνετε. Τα αποτελέσματα της έρευνάς μου στο παρασκήνιο: τα μισά από τα άτομα που συμμετείχαν στη συνάντηση INC-2 δυσκολεύτηκαν να πουν τι σημαίνει αυτό το ακρωνύμιο. Ωστόσο, οι πολλοί από εμάς που συγκεντρωθήκαμε στο Παρίσι την περασμένη εβδομάδα ξέραμε ακριβώς πόσο υψηλό και ποιο ήταν το διακύβευμα: να θέσουμε τις βάσεις για α παγκόσμια συμφωνία για τον τερματισμό της πλαστικής ρύπανσης.
Πράγματι, η δεύτερη σύνοδος διαπραγματεύσεων για τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών για να συζητήσουν μια τέτοια συμφωνία ή «Συνθήκη για τα Πλαστικά» πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στην έδρα της UNESCO στο Παρίσι. Ο πρώτος γύρος – INC1 – πραγματοποιήθηκε στην Πούντα ντελ Έστε της Ουρουγουάης και μπορείτε να βρείτε περισσότερα για το τελευταίο στο το προηγούμενο ιστολόγιο μας γραμμένο από τον διευθυντή-ιδρυτή μας Joan Marc Simon.
Αλλά ας επικεντρωθούμε στο απολογισμό της περασμένης εβδομάδας.
Απογοητεύσεις
Η πρώτη απογοήτευση μας έπληξε ακόμη και πριν ξεκινήσουν οι συνομιλίες για τη Συνθήκη για τα Πλαστικά: ο ΟΗΕ Η γραμματεία ανακοίνωσε ότι θα περιορίσει δραστικά την πρόσβαση των μη κυβερνητικών συμμετεχόντων στο κτίριο της UNESCO που φιλοξενεί το INC-2 στο Παρίσι. Ως αποτέλεσμα, η αντιπροσωπεία μας μειώθηκε σε 2 άτομα. Αυτή η απόφαση επηρέασε τους συναδέλφους μας GAIA – Παγκόσμια Συμμαχία για Εναλλακτικές Κατασκευές Αποτέφρωσης) και BFFP – Απαλλαγείτε από το πλαστικό – ακόμα περισσότερο καθώς ταξιδεύουν από όλο τον κόσμο. Μια δράση αλληλεγγύης έξω από το κτίριο της UNESCO έδωσε τελικά τη δυνατότητα στους περισσότερους από τους συναδέλφους μας να έχουν πρόσβαση στις διαπραγματεύσεις, αλλά τι κρίμα που έπρεπε να δαπανηθεί χρόνος και ενέργεια για αυτό.
Απογοήτευση νούμερο 2: το αίτημά μας φαίνεται να αντιμετωπίζεται ανεπαρκώς.
Πηγαίνοντας στο Παρίσι, οι κύριες φιλοδοξίες της Zero Waste Europe για τις διαπραγματεύσεις ήταν αρκετά σαφείς:
- Να ευθυγραμμιστεί η Παγκόσμια Συνθήκη για τα Πλαστικά με τη συμφωνία για το κλίμα, δηλαδή η παραγωγή πλαστικών θα πρέπει να περιοριστεί σε επίπεδο συμβατό με θέρμανση κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου.
- Εστίαση σε ολόκληρο τον κύκλο ζωής των πλαστικών από την παραγωγή έως την απόρριψη, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών επιπτώσεων και των επιπτώσεων στην υγεία.
- Αναγνωρίστε την πρόληψη και την επαναχρησιμοποίηση των πλαστικών ως βασικούς μοχλούς για την επίτευξη του 1&2
Αρχικά, ήταν περίπλοκο να φτάσουμε ακόμη και στη συζήτηση αυτών των στοιχείων. Τα κράτη μέλη όχι μόνο άνοιξαν εκ νέου ένα θέμα από την τελευταία συνεδρίαση, που ονομάζεται Εσωτερικός Κανονισμός (γνωστός και ως πώς ψηφίζουμε), αλλά πέρασε και δύο (πολύ) μέρες σε αυτό. Για εμάς είναι σαφές: ορισμένες χώρες με κεκτημένα συμφέροντα στη βιομηχανία πετρελαίου και πετροχημικών χρησιμοποιούν αυτό το ερώτημα ως στρατηγική για την καθυστέρηση της συζήτησης για το περιεχόμενοπροσπαθώντας επομένως να μειώσει τη συνολική φιλοδοξία της Συνθήκης.
Έτσι, 2 ημέρες αργότερα (…), όταν τελικά αρχίσουν οι συζητήσεις για το περιεχόμενο, με λύπη βλέπουμε πόσο ουτοπικό είναι το πρώτο μας αίτημα. Παρόλο που ορισμένες χώρες/μπλοκ, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ρουάντα, ο Ισημερινός και το Μεξικό ζήτησαν ρητά την ανάγκη για παγκόσμιες μειώσεις στόχων για την πλαστική ρύπανση, μια ισχυρή φιλοδοξία – να περιοριστεί η παραγωγή πλαστικών με τέτοιο τρόπο ώστε ο άνθρακας που μπορούμε να εκπέμπουμε θέρμανση κάτω από 1,5 C – δεν ήταν αισθητή στο δωμάτιο την περασμένη εβδομάδα.
Σχετικά με το δεύτερο και το τρίτο αίτημά μας: και εδώ, αν και ορισμένα κράτη μέλη και η Ευρωπαϊκή Ένωση αναφέρθηκαν στην ιεραρχία των απορριμμάτων και υποστήριξαν π.χ. την επαναχρησιμοποίηση πλαστικών, πολλές από τις συζητήσεις πέρασαν σε κατάντη επιπτώσεις των αποβλήτων, με τα κράτη μέλη να επικεντρώνονται στη (χημική) ανακύκλωση, στο EPR, δηλαδή στη διαχείριση της ρύπανσης από πλαστικό μετά τη διάθεση.
Ο (πραγματιστής;) συνάδελφός μου πιστεύει ακόμη ότι οδεύουμε σε ένα «συνθήκη για τη διαχείριση αποβλήτων», το οποίο όλοι συμφωνούμε ότι θα ήταν αποτυχία καθώς στόχος είναι να σταματήσει η παραγωγή πλαστικών.
Αλλά για να είμαι ισορροπημένος, θα πρέπει επίσης να αναφέρω ένα θετικό αποτέλεσμα.
Στη φωτεινή πλευρά…
Ακόμα κι αν σχεδόν το ήμισυ της συνόδου του INC2 χάθηκε σε ατελείωτες συζητήσεις γύρω από τον Κανονισμό, οι χώρες σημείωσαν πρόοδο με τη μορφή εντολής στον Πρόεδρο του INC να συντάξει ένα μηδενικό σχέδιο κειμένου της συνθήκης πριν από το INC-3. Αυτό το επίσημο προσχέδιο κειμένου θα αποτελέσει τη βάση για το INC-3 και ελπίζουμε να επιτρέψει ουσιαστική συζήτηση για το περιεχόμενο.
Λοιπόν τι ακολουθεί?
Οι επόμενοι χώροι INC θα είναι στο Ναϊρόμπι της Κένυας τον Νοέμβριο του τρέχοντος έτους (INC-3). στην Οτάβα του Καναδά, τον Απρίλιο του 2024 (INC-4)· και τέλος στη Δημοκρατία της Κορέας στα τέλη του 2024 (INC-5).
Ολα για όλα, ακόμα κι αν οι ελπίδες και οι προσδοκίες μας για μια Συνθήκη για τα Πλαστικά εξακολουθούν να είναι πολύ υψηλές, είναι σαφές ότι μια φιλόδοξη συνθήκη δεν είναι δεδομένη, το αντίθετο. Οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών δεν θα μειώσουν την επιφυλακή τους μέχρι το τέλος της διαδικασίας. Θα σε κρατήσουμε ενημερωμένο.
Τι γίνεται με αυτό το ακρωνύμιο INC-2;
Ω, και ναι, το INC-2 αντιπροσωπεύει τη δεύτερη συνεδρίαση (2) της Διακυβερνητικής Επιτροπής Διαπραγματεύσεων (INC) για ένα παγκόσμια συμφωνία για τον τερματισμό της πλαστικής ρύπανσης.
